زندگی روی خط تعادل

چهل روز تمام شد. حالا دوباره شروع می‌کنم. روز به روز ساعت به ساعت دقیقه به دقیقه. باز هم تمرین می‌کنم که هر ثانیه برای تو زندگی کنم. به یاد تو به یاد تو به یاد تو که همه جا هستی و عشقت همه جا جاریه من مثل آدم نابینا گاه و گداری این عشق جاری رو درک می کنم . سخته خدایا سخته آگاه بودن به همه ثانیه‌ها همه لحظه‌ها هر لحظه امکان تلوتلو خوردن و افتادن از روی خط تعادل وجود داره. یاد گرفتم از افتادن نترسم و فکر کنم به برگشتن روی خط.

کمکم کن حالا که می دونم مشکل من حفظ این تعادله. کمکم کن حالا که می دونم ثابت قدم موندن مسئله اصلی منه. خدایا نوری بفرست نوری که بدونم دارم درست می رم و اشتباه نمی کنم. کاش می شد روی این طناب راه رفت در حالیکه چشم در چشم تو موند . کمک کن این عشق بزرگ را در همه جا ببینم و یادم بمونه. امشب شب اوله و از فردا هر روز می نویسم روزم را که خوبهاش تکرار بشن و بدها پاک .

خدایا شکرت به خاطر فرصتی که به دادی.