زندگی روی خط تعادل

چله قبلی خیلی وقت است تمام شده. فرصت نشد از روز سی ام به بعد بنویسم اما به اتمامش رساندم.

حالا می خواهم باز هم شروع می کنم.

یک مدت خواستم که به صورت چله نباشه و خودم را محک بزنم ببینم چقدر از عادتهای خوبی را که دوست دارم در من نهادینه شده. خوب متوجه شدم هنوز هم باید به تمرین کردن ادامه بدم.

برنامه های ثابتی دارم. و البته سعی می کنم انعطاف لازم برای برنامه های غیر منتظره را هم داشته باشم.

از برنامه های ثابت هر روزم مراقبه صبح گاهی و خواندن چند آیه از سوره زمره قبل از خوابه. تصمیم گرفتم توی این چله ساکت بودن و کم حرف زدن را هم تجربه کنم. سکوت گنج گرانبهاییه که در دسترس همه است و خیلی وقتها راه حل خیلی از مشکلات.

چون فصل تابستانه و دخترم تعطیل است برنامه هایی را هم برای تربیتش در نظر گرفته ام. برای بالا بردن اعتماد به نفسش، برای ایجاد استقلال و عادت دادن به نظم و ترتیب برنامه هایی برایش دارم.

مثل همیشه به این جمله فکر می کنم که رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود    رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود

سعی می کنم تا جایی که فرصت بشه بنویسم. مخصوصا از برنامه هایی که با دخترم دارم .

برای شروع دیشب لیستی از عادتهای خوبش را تهیه کردیم. بعد پیشنهاد کردم فکر کند و دو تا عادت خوب دیگر را هم وارد زندگیش کند. عادتهای خیلی ساده که با تمرین به راحتی به دست بیاید. 

برای تغییر دادن بچه ها باید در کنارشون بود. دستور دادن و جملات تاکیدی که این کار را بکن، اون کار را نکن، باید اینطوری باشی نباید اونطوری باشی جواب نمی ده. باید در کنارشون بود دستشون رو گرفت و پا به پای اونها راه رفت. اونقدر راه رفت که مطمئن بشیم یاد گرفتند بعد دیگه می شه رهاشون کرد.

بعضی از پدر و مادرها با مقایسه فرزندشان با دیگران از خودشان می پرسند چرا بچه ما اینقدر کم طاقته، چرا به حرف ما گوش نمی ده، چرا نامرتبه، چرا عجوله، چرا این همه بی اعتماد به نفسه چرا پشتکار نداره و هزاران چرای دیگه. من هم جز همان پدر و مادرها هستم اما حالا می دانم که مسئولیت رفتارهای بچه من با منه. من مسئول رفتارهای اون هستم و اگر تونستم بی پشتکار و بی حوصله بارش بیارم پس از این به بعد هم می تونم همه تلاشم را بکنم تا با بشتکار و با حوصله باشه.

همانطور که با رفتارهای کوچکم هر روز و هر ثانیه بهش آموختم که پشتکار نداشته باش حالا هم می تونم کم کم و آرام آرام بهش یاد بدم که چطوری وقتی کاری را شروع می کنه آرام و با انگیزه ادامه بده.اگر بهش یاد دادم که عجله کنه و صبر و آرامش نداشته باشه حالا هم توانایی اون رو دارم که رفتارش را اصلاح کنم و بهش یاد بدم با آرامش می تونه کارها را بهتر و دقیقتر انجام بده.

به تجربه می دونم که اکار آسانی نیست. اما کاملا شدنی و امکان پذیره. نیاز به تمرین هر روزه داره.

این چهل روز را بیشتر متمرکز می شم روی تربیت دخترم. اما مگه میشه بخوای کسی را تربیت کنی و از تربیت خودت غافل باشی. حقیقتش بچه ها خیلی از کارها را مستقیم از ما یاد می گیرند. وقت شناسی نظم و ترتیب آرام بودن و خیلی صفتهای خوب دیگه که دوست داریم در اونها به وجود بیاریم باید اول درون خودمون دنبالشون باشیم.