زندگی روی خط تعادل

روز بیست و ششم هم داره به پایان می رسه.

باید اعتراف کنم که این دوره مثل دوره پیش نشد. دوره پیش یکی از بهترین دوره ها بود. باید همچنان مراقب نفسم باشم تربیتش کار سختیه اما وقتی که حواسم بهش هست و رامش می کنم غرق لذت می شم.

برای اینکه خیلی از اصول را فراموش نکنم بهتره باز مرتب اینجا بنویسم. البته هفته عید فطر سرم خیلی شلوغه جشن و عید و... برای همین عملا نمیشه که هر روز بنویسم.

مراقبه ها را تقریبا مرتب انجام می دم. اما تنظیم بیدار شدن یه کم سخته این روزها، برای همین زبان را فعلا نمی شه صبح ها خوند. البته باز هم تکرار می کنم که این اما و اگر ها بهانه است اگر حجم کارهام را بر اساس اولویت کم کنم خیلی راحت می تونم به همه کارها برسم. کارهای زیادی دارم و در حال حاضر هیچ کدام را نمی شود حذف کرد...........

از این که بگذریم می رسیم به مدیریت ذهن جایی خواندم که بیایید با خودتان قرار بگذارید ده روز اصلا فکر منفی نکنید، یا مثلا ده روز هر روز سه تا کار خیر انجام بدید، یا ده روز هر روز چند دقیقه به چیزهای خیلی خوشحال کننده و خوب فکر کنید. خیلی از این ایده خوشم اومد. من مراقبه می کنم و تقریبا مرتبه جز یکی دو روز که فراموش کردم. با اینکه به چیز خاصی فکر نمی کنم خیلی آرامم می کنه. حالا اگر روزی چند دقیقه به چیزهای خوب و خوش فکر کنم چقدر عالی می شه..........

کلا یکی از چیزهایی که دیر بهش رسیدم همین موضوعه که باید روی خوش بین بودنم بیشتر کار کنم. خیلی خوشبین باشم. و همه افکار مزاحم، موذی غمگین و ناراحت را از خودم دور کنم.این موضوع که دیر فهمیدم همه چیز بستگی به خودم دارم! عجب کشفی کردم!

شازده کوچولو پرسید از کی اوضاع بهتر می شه؟ روباه جواب داد از وقتی بفهمی همه چیز به خودت بستگی داره!