زندگی روی خط تعادل

سلام بر روز پنجم روز خوب خدا.

امروز نماز صبح خواب موندم. علتش اینه که ذهنم یکمی به هم ریخته است.از احساسات منفی دیروزم نتونستم خوب فاصله بگیرم.

امروز هم یک سری حسهای منفی هست که از صبح توی سرمه. به خودم می گم تو نمی تونی همه دنیا را تربیت کنی. رفتارهای آزاردهنده دیگران کم لطفی ها و طلبکاریها یک قسمتش نتیجه طرز تلقی توئه و یک قسمتش نتیجه تربیت دیگران اما مهم اینه که فکر کردن به اونها اذیتت می کنه انرژیت را کم می کنه و آزار دهنده است. امروز صبح حتی نتونستی خوب مراقبه کنی. دائما تصویر دیگران می اومد جلوی چشمت دائما داشتی مواخده شون می کردی. دائما داشتی می گفتی که چرا اینقدر از تو طلبکارن اما خودشون هیچ مسئولیتی در ازای برای خودشون قائل نیستند.

همین الان تصمیم بگیر یک راه حل پیدا کنی. ادامه دادن با این احساسات مثل بالا رفتن از کوه با یک کیسه سنگین پر از زباله است. زباله ها را رها کن. راهی پیدا کن برای رها شدن. فراموش کردن راه حل نیست. حرف زدن با عصبانیت و ناراحتی زباله ای بر زباله دیگه اضافه می کنه. فکر کن، دقت کن تا بتونی تصمیم درستی بگیری.