زندگی روی خط تعادل

امروز، اولین روزی بود که سعی کردم به لیستم توجه کنم و سعی کردم کارهایی را که این روزها مصرانه قصد ترک کردنش را دارم نکنم و کارهای بهتر را جایگزینش کنم. برای روز اول خیلی رضایت‌بخش بود. هر چند که فعلا اینها جنبه تمرین دارد و تا کامل شدن و ملکه ذهن شدن راه در پیش دارم اما احساس خوبی دارم. از اینکه دارم کم کم رفتارهام را مهار می‌کنم و نزدیک و نزدیکتر می‌شوم به آدمی که همیشه دوست داشتم باشم احساس رضایت دارم. شاید کلمات کافی نباشند یک حسی بالاتر از حس رضایته یک حس شادی عمیق. لذت برگشتن از راه غلط خیلی زیاده هر چقدر هم که این برگشتن سخت باشه با تمام قوا ادامه می‌دم. این روزها خیِــــــــــــــــــــــلی آرام تر هستم و واقعا دارم زندگی آرام را تجربه می‌کنم.

البته خیلی دقت می‌کنم و می‌دونم هنوز اینها درونی نشده و فقط دارم سعی و تمرین می‌کنم تا واقعا صد در صد به این رفتارها آراسته بشم برای همین حواسم هست که شل نگیرم و به خودم غره نشم.