زندگی روی خط تعادل

امروز اول مهره. چند تا اول مهر اومده و رفته و هر بار گفتیم اینبار دیگه شروع می کنم. اینبار دیگه وقتشه اینبار دیگه مصمم تر رفتار می کنم؟

امروز هم اول مهره هم اول محرم اول فصل پاییز خلاصه روز اول برای شروع یک روز تازه برای گشودن یک فصل جدید در زندگی .............

من چله این بارم را سی روزه به پایان می برم و دوباره از اول شروع می کنم.

خدایا کمکم کن از خاسرین دنیا و آخرت نباشم. خدایا کمکم کن دوست صمیمی تو باشم. خدایا کمکم کن راه را اشتباه نرم. کمکم کن راه درست را رفتار درست را عکس العمل درست را تشخیص بدم. خدایا خودت کمکم کن.

کمکم کن عهدی را که با خودم می بندم هرگز فراموش نکنم. عهد دوستی بین من و خودت "خدایا من را پاکیزه بپذیر."

خوب اما مهمتر از این شروع جدید متنی هست که مدتیه می خوام بنویسم:

زندگی فرصت محدودیه برای تجربیات ناب و عالی. این فرصت را هدر ندیم. وقت و انرژی و توانمون رو برای مسائل بی ارزش نابود نکنیم. بزرگترین تفکری که باید بهش برسیم اینه که خداوند خیر مطلقه. پس ما که بنده های اونیم برای رسیدن بهش باید ذهن و جسم و روح و زندگیمون خیر مطلق باشه. باید این اعتقاد به خیر مطلق را با بند بند وجودمون باور کنیم. اگر باور کنیم همه زندگیمون پر از خیر و خوشی می شه. دیگه جایی برای نگرانی و ناراحتی نمی مونه. دیگه توی راه گم نمیشیم حتی اگر گم شدیم زودی راه درست را پیدا می کنیم. دیگه اشتباهاتمون تکرار نمیشه دیگه تنها نمی مونیم و وجودش را در ذره ذره وجودمون حس می کنیم:

خدایا یک بار دیگه شروع می کنم خدایا کمکم کن خدایا دستهای منو بگیر خدایا تنهام نذار..........