هجده
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور
خیلی مهمه آدم به راهی که در پیش رو داره ایمان داشته باشه. اگر ایمان باشه دیگه هیچ چیزی جلودار آدم نیست. وقتی مقصد ناپیداست همون ایمان به آدم کمک می کنه که همچنان ادامه بده تا نوری، روشنی یا نشانه ای پیدا بشه. یادم باشه دیگه اشتباه نکنم. یادم باشه همچنان قوی به سمت جلو برم. به تیغ های راه به شک ها به غم ها و اضطرابها و کدورتها اهمیتی ندم و نذارم مانع من بشن. یادم باشه راهم درسته. به بیراهه ها فکر نکنم. به شکها اجازه نفوذ ندم. یه کم بیشتر صبوری کنم..............