زندگی روی خط تعادل

سلام

تاخیر در نوشتن دارم اما امکان نوشتن نبود.

روز بیست و ششم خیلی عالی گذشت. همیشه در راههای پر نشیب و فراز روزنه امید از یک گوشه پیدا میشود. از خودم باید تشکر کنم. دارم تغییر می کنم و خدا را از ته دل سپاسگزارم. دارم تغییر می کنم و دارم و قدمهام داره ثابت می شه. از تلاش دست برنمی دارم هزار بار دیگه هم که زمین بخورم باز هم ادامه می دم. امید دارم و می دونم که از ناملایمات نباید ترسید و باید با قدمهای محکم جلو رفت.