زندگی روی خط تعادل

روز بیست و یکم را شروع می کنم.

خدایا شکرت که همه ی چیزهای خوب را به ما ارزانی می داری. ارزانی به معنی واقعی کلمه.......

شروع می کنم امروز رو یک روز تازه سعی می کنم به عقب نگاه نکنم. سعی می کنم جبران کنم. گیرم دور و بر من یک سری آدم طلبکار هستند که وظایف خودشون یادشون می ره و اگر ما کوتاهی کنیم نه با یک نفر که با چندین نفر طرفیم. اشکالی نداره.... یعنی راه حل بهتری سراغ ندارم. اگر بخواهم دائم کارهاشون رو یادآوری کنم رفتارهای بد و نادرستشون رو ناچارا به عکس العملهای نادرست من هم بیشتر توجه خواهد شد. و ناچارا ما دائما در حال پیدا کردن ایراد و جنگ کی بدتره خواهیم بود. این با اهداف من در تعارض هستش . من دنبال زندگی در خط تعادل هستم تعادل با ایجاد اضطراب و تشویش و آشوب جور درنمیاد. من مسئول آرامش سرزمین درونم هستم.

کنترل رفتار دیگران از حد توانم خارجه. ادب کردن دیگران کار من نیست و تربیت کردن آدمهایی که سنی ازشون رفته فقط وقت و انرژی من رو می گیره و با مقاومت اونها مواجه می شه.

من باید اعتراف کنم که این چند روز یادم رفت که جواب کار بد دیگران را با خوبی بدم.

آیه ی شریفه 34 سوره فصلت

ادفع بالتی هی احسن فاذا الذی بینک و بینه عداوه کانه ولی حمیم
بدی را با نیکی دفع کن , تا دشمنان سر سخت , همچون دوستان گرم و صمیمی شوند .

 

خوب مشکل اینه که آدم وقتی خسته و عصبانیه وقتی تواناییش کم شده و تمرکزش کم هست نمی تونه یادش بیاد در این شرایط چه کار باید می کرده. صادقانه بگم اگر هم یادم می اومد فکر نکنم تواناییش را داشتم. اونقدر منزجر بودم که اصلا دوست نداشتم کسانی که به من بدی کردند تبدیل به دوست خوب من بشن.

فکر می کنم نباید بگذارم کار به اونجاها بکشه به جایی که من سرشار از کینه بشم و خسته باشم. باید خیلی قبل تر حواسم باشه که به دام کینه نیفتم.

 

به هر حال دوباره از اول شروع می کنم.

1- حرف باطل باید دوری کنم و نباید به سمتش برم.

2- فکر بیهوده و باطل ممنوع

3- برنامه ریزی هر شب برای فردا

4- پایبند بودن به برنامه

و اخرین برنامه که می خوام اضافه کنم

5- ریلکس و آرام باشم و مثل یک ناظر بی طرف به اتفاقها نگاه کنم