زندگی روی خط تعادل

سلام بر روز دوازدهم

سلام بر روزنه‌ها امید

سلام بر امید

سلام بر ایمان و یقین

متنم را دیر می نویسم چون فرصت زیادی نداشتم.

نوشتن خیلی خوبه کاش می شد بیشتر نوشت اونقدر نوشت و نوشت و نوشت تا یاد گرفت. مثل غلطهای دیکته هر غلط ده بار بیست بار سی بار اونقدر که دیگه غلط نباشه و تصحیح بشه. تکرار و تمرکز

برای غلطهای زندگی هم باید همین طور باشه تکرار و تکرار و تصحیح و تصحیح. اونقدر باید از نو نوشت از نو نوشت که درست بشه.

برگردم به برنامه های خودم. حرف لغو و باطل نزدنم نسبتا خوب شده اما هنوز کامل نشده. برنامه هم نمی دونم چرا شده یک خط درمیون و حتی وقتی می نویسم انگار جدی نیست! باید یک فکر جدیدی براش بکنم.

درضمن یک چیزی هم یادم اومد که خیلی اهمیت داره اینه که برای دوری کردن از حرف لغو و باطل باید از فکر و اندیشه لغو و باطل هم دوری کرد. قرار گذاشتم همین که دیدم داره ذهنم میره به سمت فکر کردن به چیزهای بیهوده باید زود خودم را جمع و جور کنم و برش گردونم سر جای اولش.

بنابراین از این به بعد روی این چیزها تمرکز دارم

1- حرف باطل و بیهوده و لغو نزنم.

2- ذهنم را از افکار بیهوده باطل و لغو خالی کنم. همین کمک خواهد کرد که حرف باطل و بیهوده هم نزنم.

3- هر شب برای روز بعد برنامه ریزی کنم.

4- به برنامم پایبند باشم و حتما انجامش بدم.