زندگی روی خط تعادل

روز نهم روز نهم روز نهم

کجای کار لنگ می زنه! چرا به تصمیمهای مهمم نمی رسم. چرا کارم انجام نمیشه؟ به اندازه کافی جدیت ندارم؟ تمرکز ندارم؟ همینطوری تصمیم می‌گیرم و خیلی به تصمیمهایم متعهد نیستم؟ از کجا باید شروع کنم؟ آینده نگریم صفره؟

من منتظر یک تحول تازه هستم. اتفاقی که من را یک گام به جلو ببرد. پریروز نوشتم کاری را باید تمام کنم. حالا حتی کمی از آن کار هم جلو نرفته است.

امان از تنبلی و پشت کار نداشتن

امان از اضطراب و نداشتن تمرکز

امان از سر رفتن و عصبانی شدن

....

از امروز روز جدیدی می سازم با خودم قرار گذاشتم که از جایی که باید کارم را تمام کنم تکان نخورم و یک سره متمرکز روی کارم باشم. و فقط هر دو ساعت یک بار یک ربع استراحت کنم.

 

 

در زمینه حرف لغو نزدن شکر خدا دارم خوب جلو می روم. این هم ویکی فقه برداشته ام که می گذارم تا یادم بماند و همینطور ادامه بدهم:

سخنان لغو و بیهوده زیانهای بسیاری را به همراه دارد که به برخی از آن‌ها به صورت اختصار اشاره میشود:

مضرات سخنان لغو و بیهوده

← از بین رفتن صفای روح
که این امر غفلت از یاد خدا، از دست دادن شرینی عبادت، ضعف ایمان را به همراه دارد.

← زیاد شدن لغزش و خطا
در روایات آمده است کسی که زیاد سخن بگوید، خطا و لغزشهایش نیز زیاد شودو از ثمرات خطاهای زیاد، ایجاد کدورت بین دوستان، بدبینی مردم نسبت به این شخص، کم شدن اعتماد به چنین شخصی و... است.

← اتلاف وقت و از دست دادن فرصت
از نظر همگان مهمترین اثری که سخنان بی ارزش به همراه دارد، اتلاف وقت و از دست دادن فرصتهاست. برای همین انسانهای عاقل سعی در پرهیز از حضور در چنین جلساتی دارند و وقتی ناخواسته با کسی همکلام میشوند که ورد زبانش سخنان بیهوده است (تا چه رسد که خود بخواهند آغاز کنندهی سخنان لغو و بیمورد باشند)، بعد از جدا شدن از او به حال خود تأسف میخورند که چرا وقت خود را با سخنان چنین شخصی تلف نمودند.