زندگی روی خط تعادل

شمارش معکوس برای پایان این چله شروع شده و باید از روزهای باقی مانده نهایت استفاده را ببرم.

برنامه هام کمی جابجا شده اما نباید اجازه بدم بیشتر از این بشه. هدف من از این چله ها اینه که خیلی از اخلاق خوب در من نهادینه بشه. و برای اینکه هر دفعه بتونم روی یک چیز تمزکز کنم هر بار موضوعی را در نظر می گیرم. سعی می کنم توقعاتم از خودم معقول باشه. می دونم که فقط با تمرین می تونم به هدفم برسم. به تدریج و پیوسته.

اما برای طول مسیر باید همیشه روحیه و انگیزه و انرژیم را هم حفظ کنم.

من یک موضوعی را تازگیها بهش رسیدم و اون هم اینه که هدف همه دستورات دینی و اخلاقی این هستش که حال خوبمون را حفظ کنیم. حال خوب هم یعنی حالی که سرشار از آرامش، اطمینان، امنیت باشه.

یعنی باید به درجه ای از ایمان برسم که هیچ چیزی نتونه امنیت درونی من را خدشه دار کنه. در واقع در یک ملک دو پادشاه نمی گنجه . دل و جان یا جای ترسه یا ایمان. یا جای کینه است یا عشق. یا جای آشوبه یا  آرامش.

این هم با خودمونه که تصمیم بگیریم چی باشه و چی نباشه. با مراقبه و تمرین دائما ایمان را به ترس، آرامش را به آشوب، عشق را به کینه تبدیل کنیم. آنقدر باید تمرین کنم که دیگه توی دلم هیچ جایی برای ترس، غصه ، کینه و نفاق نمونه.