زندگی روی خط تعادل

یادداشت روز بیست و دوم

با تاخیر می نویسم. اما باید بنویسم نوشتن خوب است ذهن را آرام می کند و یادم می آورد چه عهدها که با خود نکرده‌ام

خدایا می نویسم آنقدر می نویسم و ادامه می دم با امید با عشق با صبر تا وقتی به دیدار تو میام حداقل خودم از خودم ناراضی نباشم.

خدایا کمکم کن ظرفیت وجودیم را بالا ببرم.

خدایا کمکم کن نمازهام نماز باشه. غذا خوردنم غذا خوردن نوشتنم نوشتن. خدایا کمک کن در لحظه زندگی کنم و ذهنم مثل یک قایق همینطور از این طرف به اون طرف شناور نباشه. خدایا دستهایم را به سمت تو می گیرم و بلند از تو می خوام که کمکم کنی اضطراب را پس بزنم کینه را دور بریزم و توی دلم امید بکار خدا جون .......