چهل
خدایا شکرت این دوره هم به پایان رسید. این بار می تونم با خوشحالی بگم من آدم چهل روز پیش نیستم. یک قدم کوچیک رو به جلو حرکت کردم. حالا باید از این به بعد قدمهام را بیشتر کنم. باید مواظب باشم که به عقب بر نگردم باید مواظب باشم و یادم بیاد که خیلی هم آسون نبوده.
نمی خوام چله بعد را فردا شروع کنم. البته همه کارهایی که می کنم مثل مراقبه به روال سابق باقیه اما فقط باید کمی فکر کنم ببینم اینبار چه چیز دیگری را شروع به تمرین کنم.
توی چهل روزی که گذشت چهل روز مراقبه کردم. همه صبح ها سوره حمد خواندم بیشتر شبها سوره زمر. فقط دوبار نماز صبحم قضا شد. بسیار آرام بودم. حدود ده روزی زبان خواندم. خیلی خوشحالم و به خودم تبریک می گم که تونستم دوام بیارم. حالم خوبه و از خدا می خوام که این حال خوب تداوم داشته باشه. حتما خوب فکر می کنم و دوباره شروع می کنم.