سلام,من همون مادر عصبانيم...راستش نوشته هاي اين ماه وبلاگتو که خوندم اميدوار شدم...البته اميدوار شدنم مسهره به نظر ميرسه چون من هم همش زمين ميخورم و.دوباره شروع ميکنم..و همش فکر ميکردم که فقط اين من هستم که اينقدر ضعيف النفسم(يه وقت بد برداشت نشه)...به هر حال بازم خوشحالم که يه مادر ديگه هم هست که ميخواسته از دست عصبانيتش خلاص بشه...بگذريم ميخوام بگم کهتمرين با صداي آروم حرف زدن خيلي بود امروز اولين روز بود وععاااالي بود مرسي:-*