زندگی روی خط تعادل

دور جدیدی از برنامه ریزی را شروع کرده‌ام. خوشبختانه همین که حواسم به رفتار و اخلاقم هست باعث می‌شود خیلی اشتباه نکنم اما می‌دانم صفتهایی که این همه دوستشان دارم هنوز درونی نشده‌اند. حس آدمی را دارم که وسایلی زیبا دارد اما همه عاریه‌ای است و از آن خودش نیست. یعنی با همه زیبایی و خوبیش هنوز احساس مالکیت به آنها ندارم. این موضوع را چند روز پیش فهمیدم که دوستی داشت از رفتارش با فرزندش گله می‌کرد و می‌گفت حوصله سرو صدای بچه‌اش را ندارد و حوصله ندارد با بچه‌اش بازی کند یا به حرفهایش که تمامی ندارد گوش کند و همیشه عصبانی است. آمدم راه حل بدهم و از روشهای خودم بگویم اما خجالت کشیدم فکر کردم من هم دارم تمرین می‌کنم و هنوز واقعا احساس نمی‌کنم که صاحب آن صفات شده‌ام . هر از گاهی در اصول رفتاری که برای خودم در نظر گرفته‌ام گسست ایجاد می‌شود و چند روزی به فراموشی سپرده می‌شود. نمی‌دانم چرا هنوز وقتی آدم عصبانی و بی‌حوصله می‌بینم زود یاد خودم می‌افتم یعنی باور نکرده‌ام دارم تغییر می‌کنم؟ یعنی هنوز فکر می‌کنم همان آدم سابق هستم؟ یا شاید در باورم عصبانی و بی‌حوصله بودن آنقدر قوی است که تغییر کردن خودم را نمی‌بینم.

به هر حال برای این مرحله جدید سعی کردم به همان پشتوانه درست کردن که در پست قبل به آن اشاره شد? تکیه کنم و تعداد پشتوانه‌هایم در روز را زیاد کنم. منظور من از پشتوانه در اینجا رفتارهایی است که بر آرام بودن و با حوصله بودن من صحه می‌گذارد و پذیرفتن این صفات در من را آسان می‌کند. به این نتیجه رسیده‌ام که شاید من در هفته تلاشهای زیادی برای آرام ماندن انجام می‌دهم یا برای با حوصله بودن اما اینها پیوستگی ندارد. دوست دارم در هفته به طور مستمر در ساعات خاصی از روز کار خاصی را انجام بدهم. مثلا حتما روزی یک ساعت وقت مستمر برای گذراندن با دخترم بگذارم. ( نه اینکه هر وقت سراغم آمد با حوصله باشم بلکه برای با او بودن برنامه مشخص و مستمر داشته باشم). این پیوستگی ثابت قدم بودن می‌آورد و از طرف دیگر قبول صفتی را در خودم آسان می‌کند. بر فرض وقتی به این فکر می‌کنم که با حوصله هستم یاد خاطرات منقطع و برش خورده از ماه گذشته که به علت اینکه هنوز به عادت تبدیل نشده حتی گاهی از روی اکراه بوده نمی‌افتم بلکه یاد ساعتهای خاصی از روز می‌افتم که مستمر تکرار می‌شود و ادامه دارد.

بنابراین در برنامه روزانه‌ام کارهای کوچکی را گنجانده‌ام مثل درست کردن کاردستی? دوچرخه سواری? بازی کردن با جورچین? کتاب خواندن و ... امیدوارم نتیجه خوب باشد. مدت زمان این برنامه برای دیدن اثر بخشی آن را هم چهل روز گذاشته‌ام که از همین امروز شروع می‌شود.