زندگی روی خط تعادل

 این روزها سخت مشغول کینه زدایی هستم. روز عید قربان با خودم قرار گذاشته بودم چیزی را قربانی کنم. و حالا باید مراقب باشم. این فکر می رود، آن یکی فکر می آید. دیدی فلانی چطور رفتار کرد. من که مدتهاست سعی می کنم رفتارم با او درست باشد ..... چرا فلانی منو یادش رفت. موقع دعوت کردن موقع سوغاتی آوردن ...... چرا فلانی این همه از من متوقعه مگه ما چه نسبتی با هم داریم چرا این همه پرتوقعه   فلانی همش منتظره یک خطایی سر بزنه تا برسه و تذکر بده چقدر رفتارش زشته................  این فکرهای درهم برهم رژه می رن تا یک راهی پیدا کنند برای بیرون آمدن و منو به عکس العمل وادار کنن. امـّــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا ناگهان یک صدای آرومی از بین اون همه هیاهو به گوشم می رسه.....آرام در گوشم نجوا می کنه .

ره از اغیار خالی کن چو عزم کوی ما داری

   نظر بر غیر ما مفکن چو قصد روی مـــــا داری

ناگهان همه صداها خاموش می شن. قلبم آرام می گیره. فکرم متمرکز می شه طوفان تموم میشه . الحمدالله رب العالمین.